ប៉ុន​ ពិសី

ប៉ុន ពិសី

ពិសី ពិសីមានអាយុ២៣ឆ្នាំ មានស្រុកកំនើតនៅខេត្តព្រៃវែង សព្វថ្ងៃជានិស្សិតឆ្នាំទី៣ នៅសាកលវិទ្យាល័យអាស៊ាន ។
មតិរបស់កញ្ញាប៉ុនពិសី៖
កត្តាដែលជំរុញអោយរូបខ្ញុំក្នុងការលើកទឹកចិត្ដដើម្បីចូលរួមប្រកួតប្រជែងគឺ ៖
មានជំនឿទុកចិត្ដលើអង្គការ(YCC)ព្រោះថាអង្គការនេះគឺជួយលើកកំពស់ ដល់ក៏ដូចជាបណ្ដុះបណ្ដាលនូវចំនេះជាច្រើនដែលស្ដីអំពីសង្គម អភិបាលកិច្ចល្អនិងលិទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យទៅដល់យុវជនយុវនារី ខ្មែរដែលមានបំណងចង់បង្កើនចំនេះដឹង។
សមត្ថភាព៖គឺជាឱកាសមួយដែលផ្ដល់ដល់យុវជនទាំងអស់ដែលមានសមត្ថភាពនិងបញ្ចេញនូវចំនេះដឹងខ្លួន។
សង្គម៖ដោយសារតែសង្គមជាតិបច្ចុប្បន្នកំពុងធ្វើការអភិវឌ្ឍផ្នែកធនធានមនុស្សដូច្នេះយើងគួរតែបង្ហាញនិងបញ្ចេញស្នាដៃថាកូនខ្មែរក៏សមត្ថភាពមិនចាញ់ប្រទេសជិតខាង។
ឪពុកម្ដាយ បងប្អូននិងមិត្តភក្ដិ ៖ពួកគាត់បានផ្ដល់មតិនិងជួយ ជាកំលាំងចិត្ដ។
ភាពជាអ្នកដឹកនាំ៖
ចំពោះរូបខ្ញុំវិញមេដឹកនាំដ៏ល្អគឺគួរមានគុណសម្បត្តិដូចខាង ក្រោម៖
សមត្ថភាព៖វាជាកត្តាចំបងមួយដែលមិនអាចខ្វះបានដើម្បីដឹកនាំការងារឬក្រុមអ្វីមួយចាំបាច់ត្រូវមានសមត្ថភាពខ្ពស់ទើបអ្នកក្រោមបង្គាប់ស្ដាប់។
ចំនេះដឹង ៖នៅពេលដែលអ្នកដឹកនាំមានចំនេះដឹងជ្រៅជ្រះហើយធ្វើអោយការគិតរបស់គាត់ប្រកបដោយភាពត្រឹមត្រូវនិងច្បាស់លាស់។
ឈ្លាសវៃនិងរហ័សរហួន ៖អ្នកដឹកនាំបើមិនឈ្លាសវៃនិងដឹកនាំអោយមានភាពរហ័សនិងចេះបត់បែនតាមកាលៈទេសៈ។
ម៉ត់ចត់មិនកោងកាច៖អ្នកដឹកនាំមិនត្រូវធ្វើការអោយផុតពីដៃនោះទេ។
បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន៖
ចំពោះបទពិសោធន៍ក្នុងការចូលរួមក៏ដូចជាអ្នកដឹកនាំក្នុងសង្គមគឺ៖
ខ្ញុំធ្លាប់បានធ្វើការងារមួយបំរើសង្គមក្នុងអង្គការ(WOMEN)អស់ រយៈពេលជាងមួយឆ្នាំក្នុងនោះខ្ញុំធ្វើជាមិត្តអប់រំមិត្តហើយពេលខ្លះខ្ញុំបានដឹកនាំក្មេងជាក្រុមដើម្បីសិក្សាអំពីបញ្ហាសុខភាពបន្ដពូជជារៀងរាល់ខែហើយបានចូលរួមសិក្សាសិទ្ធិមនុស្សចូលរួមបញ្ចេញមតិយោបល់ក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋពេលដែលសមាគមមានកិច្ចប្រជុំ។និងខ្ញុំក៏ជាអ្នកដឹកនាំក្នុងការសំដែងរឿងខ្លីៗដឹកនាំក្រុមចំរៀងនិងរៀបចំកម្មវិធីដូចកម្មវិធីគ្រឹស្គស្មាក់(X’max)ហើយធ្លាប់ធ្វើជាអ្នកសំរបសំរួលក្នុងកម្មវិធីលែងល្បែងប្រជាប្រិយក្នុងឱកាសបុណ្រចូលឆ្នាំខ្មែរប្រពៃណីជាតិនិងដឹកនាំមនុស្សមួយក្រុមក្នុងការធ្វើព្យុះហយាត្រាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនិងជំងឺអេដស៍។
ប្រសិនបើជាប់ជ័យលាភី៖
ប្រសិនបើខ្ញុំទទួលបានជ័យលាភីសំរាប់ការប្រកួតប្រជែងនេះខ្ញុំនិងមានគំរោងថា៖ ខ្ញុំនិងទៅដំនើរកំសាន្តនៅបរទេសដែលថាកម្មវិធីតំរូវសំរាប់បេក្ខជនដែលទទួលបានជ័យជំនះសំរាប់ការប្រកួតប្រជែងនេះក្នុងខណះនេះដែរខ្ញុំនិងខិតខំស្វែងយល់អំពីប្រទេសគេស្វែងរកចំនុចណាដែលល្អនិងអភិវឌ្ឍពីទីនោះមកអនុវត្តន៍ប្រទេសខ្មែរជាពិសេសលើផ្នែកនៃការចូលរួមក៏ដូចជាសកម្មភាពរបស់យុវជនដែលរស់នៅទីនោះ។ហើយថវិការដែលបានមកខ្ញុំនិងយកមកផ្គត់ផ្គង់លើការរៀនសូត្ររបស់ខ្ញុំដែលសព្វថ្ងៃនេះកំពុងតែជួបប្រទះនិងវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថនៅក្នុងគ្រួសារជាខ្លាំងនិងមួយចំនែកទៀតខ្ញុំនិងផ្គត់ផ្គង់ទៅដល់អង្គការ(YCC)ដើម្បីរៀបចំវគ្គបណ្ដុះបណ្ដាលថ្មីៗសំរាប់យុវជនអោយស្គាល់់ពីតំលៃខ្លួនឯងនិងជួយបង្កើនសកម្មភាពរបស់ពួកគេក្នុងការចូលរួមរាល់សកម្មភាពផ្សេងៗដែលផ្ដល់អត្ថប្រយោជន៍សំរាប់សង្គមជាតិនិងការអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីក្លាយខ្លួនទៅជាសរសទ្រូងនៃប្រទេសពីព្រោះថាយុវជនគឺប្រៀបបានទៅនិងកូនសោរសំរាប់ចាក់ឆ្ពោះទៅកាន់ភាពរុងរឿង។
អំពីទស្សនៈវិស័យ៖
តាមការសង្កេតរបស់ខ្ញុំឃើញថាយុវជនកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺកំពុងតែទទួលនូវប្បធម៌បរទេសជាច្រើនដែលជាកត្តាមួយដែលធ្វើអោយវប្បធម៌ខ្មែរបាត់បង់បន្ដិចម្ដងៗ។ហើយមួយចំនួនគឺកំពុងតែហក់លោតនិងប្រព្រឹត្តអំពើមិនគួរគប្បីខុសនិងច្បាប់មិនខិតខំរៀនសូត្រមិនស្គាល់ពីតំលៃខ្លួននិងសង្គមជាតិមិនស្ដាប់បង្គាប់និងការទូន្មានរបស់ឪពយកម្ដាយដែលជាមូលហេតុនាំអោយសង្គមគ្មានសណ្ដាប់ធ្នាប់និងសន្ដិសុខដោយសារការសេពគ្រឿងញៀន ល្បែងស៊ីសង។មានយុវជនមួយចំនួនទៀតពួកគាត់មានចំនេះដឹងនិងសមត្ថភាពហើយក៏ប៉ុន្ដែគាត់មិនបានយកវាប្រើអោយបានផលប្រយោជន៍ជូនសង្គមជាតិនោះទេ។ជាក់ដូចជាការប្រលងយុវជនឆ្នើមនៅពេលដែលខ្ញុំនិងផ្ដល់ពត៌មានទៅពួកគេហាក់ដូចជាមិនយល់អំពីក្នុងការបង្ហាញពីសមត្ថភាពខ្លួន។ដូចនេះដើម្បីអោយប្រទេសជាតិរុងរឿងយុវជនត្រូវតែក្លាហានក្នុងការចូលរួមរាល់សកម្មភាពដែលផ្ដល់នូវការអភិវឌ្ឍខ្លួននិងប្រទេសជាតិ។

This entry was posted on ថ្ងៃសៅរ៍, ខែមករា 27th, 2007 at 7:49 ព្រឹក and is filed under បេក្ខជន. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

យុវជនឆ្នើម